facebook 3 32linkedin 3 32

Τεύχος 30

30 cover

> Πρέπει η αντιπρωτεϊνουρική δράση να αποτελεί στόχο της αντιϋπερτασικής αγωγής;
> Η πιο χαρούμενη ημέρα στη μονάδα
> Θεραπεία της υποκαλιαιμίας
> Παρουσίαση περιστατικού: Ασθενής με υποτροπιάζουσες επώδυνες νεκρωτικές βλάβες σε αιμοκάθαρση
> Είναι πρόσφορη για όλους τους διαβητικούς η αναστολή του συστήματος ρενίνης - αγγειοτενσίνης- αλδοστερόνης;
> Περιτοναϊκή κάθαρση: «κατ’ εξοχήν κατ’ οίκον θεραπεία»


Για να ανοίξετε τα αρχεία θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε το πρόγραμμα Adobe Reader, (μπορείτε να το κατεβάσετε απο εδώ, αν δεν το έχετε ήδη εγκατεστημένο στον υπολογιστή σας). Για καλύτερη προβολή των αρχείων στον Adobe Reader, παρακαλώ επιλέξτε το Μενού View (Προβολή) > Page Display (Προβολή σελίδας) > Two-up (Ανά δύο).


Πρέπει η αντιπρωτεϊνουρική δράση να αποτελεί στόχο της αντιϋπερτασικής αγωγής;

Τεύχος 30

Ρήγας Γ. Καλαϊτζίδης
Νεφρολόγος, Επιμελητής Α’ ΕΣΥ, Νεφρολογική Κλινική Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων

Το λεύκωμα των ούρων σε φυσιολογικές συνθήκες, αποτελείται από 20% χαμηλού μοριακού βάρους πρωτεΐνη, 40% Tamm-Horsfall πρω-τεΐνη, που προέρχεται από την αγκύλη του Henle και 40% αλβουμίνη. Σε ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία η συνηθισμένη απώλεια είναι λιγότερο από 30 mg/day αλβουμίνης. Παροδική απώλεια αλβουμίνης μεγαλύτερης από 30 mg/day έχει παρατηρηθεί σε αρκετές περιπτώσεις, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται η ορθοστασία, ο πυρετός από οποιαδήποτε αιτία, διάφορες φλεγμονώδεις καταστάσεις όπως αρθρίτιδες, λοιμώξεις, κάπνισμα ή άσκηση. Έχουν περιγραφεί αρκετές μέθοδοι για τον υπολογισμό της πρωτεϊνουρίας. Ένας γρήγορος και ακριβής τρόπος για τη μέτρηση της είναι ο υπολογισμός του λόγου αλβουμίνης προς κρεατινίνη σε δείγμα πρωινών ούρων με τον ασθενή να βρίσκεται σε νηστεία. Ο έλεγχος για την ύπαρξη λευκώματος συνιστάται στους υπερτασικούς ασθενείς και ειδικότερα σε αυτούς με συνυπάρχοντα σακχαρώδη διαβήτη και πρώιμη νεφρική νόσο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Η πιο χαρούμενη ημέρα στη μονάδα

Τεύχος 30

Γεώργιος Μενιουδάκης
Νεφρολόγος Ιατρός, Μεσογειακό Κέντρο Διακοπών Αιμοκάθαρσης Ηρακλείου Κρήτης

Η εγκυμοσύνη σε αιμοκαθαιρόμενη γυναίκα είναι σπάνια αλλά κι η επιτυχία της ακόμη σπανιότερη. Η καθημερινότητα στην Μονάδα Τεχνητού Νεφρού συνήθως δεν είναι απλή, καθώς σχεδόν πάντα προκύπτουν κάποιες δυσκολίες που απαιτούν άμεσες ή μακροπρόθεσμες λύσεις, οι ασθενείς συνήθως εκτός της νεφρικής ανεπάρκειας έχουν και πολλά άλλα προβλήματα υγείας, έτσι οι στόχοι της θεραπείας αποτελούν πάντα μια πρόκληση που δεν επιτυγχάνεται εύκολα. Η κλήση ενός ασθενή για μεταμόσχευση αποτελεί μεγάλη ικανοποίηση και η επιτυχία της ένα μεγάλο στοίχημα. Ωστόσο υπάρχει ένα σπάνιο δώρο, που μπορεί να μη το γευτεί πάνω από μια φορά στην καριέρα του ο νεφρολόγος: την επιτυχημένη εγκυμοσύνη μιας αιμοκαθαιρόμενης. Κι αυτό το δώρο γευτήκαμε στην διάρκεια του 2010 τόσο εγώ όσο κι οι συνάδελφοί μου, ο Άρης Παρασκευόπουλος κι ο Νίκος Τζενάκης, στη Μονάδα μας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Θεραπεία της υποκαλιαιμίας

Τεύχος 30

Σπύρος Μιχαήλ
Διευθυντής Νεφρολογικού Τμήματος, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Λαϊκό»

Η πλειονότητα των περιπτώσεων υποκαλιαιμίας οφείλεται σε μη αντικαθιστάμενες απώλειες Κ+ από το πεπτικό σύστημα και τους νεφρούς. Η θεραπευτική αντιμετώπιση στοχεύει: Στη μείωση των απωλειών Κ+, στην αποκατάσταση των αποθηκών Κ+, στην πρόληψη τοξικότητας από τη θεραπεία. Η από του στόματος χορήγηση αλάτων Κ+ αποτελεί τη θεραπεία εκλογής για τη συντριπτική πλειονότητα των ασθενών. Το KCI είναι το δραστικότερο άλας στην αντιμετώπιση των απωλειών Κ+. Συνήθως 20 mEq Κ+ την ημέρα από του στόματος αρκούν για την πρόληψη της υποκαλιαιμίας και 40-100 mEq Κ+ την ημέρα για την αντιμετώπισή της. Η διαιτητική πρόσληψη Κ+ συχνά είναι μη δραστική στην αντιμετώπιση των απωλειών Κ+. Ενδοφλέβια χορήγηση Κ+ απαιτείται σε μικρό ποσοστό ασθενών. Κατά την ενδοφλέβια χορήγηση Κ+ πρέπει να επιλέγεται περιφερική φλέβα, η συγκέντρωση του Κ+ στο διάλυμα να μην είναι μεγαλύτερη των 20 mEq/L, το διάλυμα αραίωσης να μη περιέχει γλυκόζη, ο ρυθμός έγχυσης να μην υπερβαίνει τα 20 mΕq/ώρα και η ημερήσια δόση να μην είναι μεγαλύτερη των 150 mEq. Η ανθιστάμενη στη θεραπεία υποκαλιαιμία απαιτεί προσδιορισμό της συγκέντρωσης του Mg2+ του ορού και αντιμετώπιση τυχόν ελλειμμάτων του.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Παρουσίαση περιστατικού: Ασθενής με υποτροπιάζουσες επώδυνες νεκρωτικές βλάβες σε αιμοκάθαρση

Τεύχος 30

Τρίγκα Κωνσταντίνα
Νεφρολόγος, MD, ΜsC, Dr. Κυανούς Σταυρός Πατρών- ΜΤΝ

Αναφέρουμε το περιστατικό μίας 73χρονης αιμοκαθαιρόμενης ασθενούς με υποτροπιάζοντα επώδυνα δερματικά έλκη κάτω άκρων, από διετίας. Τα επίπεδα παραθορμόνης ορού ήταν φυσιολογικά, ενώ τα επίπεδα ασβεστίου και φωσφόρου δεν παρουσίασαν ιδιαίτερες διακυμάνσεις. Δεν τεκμηρίωθηκε καλσιφύλαξη ιστοπαθολογικά. Η πάθηση αυτή είναι σπάνια σε ασθενείς με φυσιολογικό οστικό μεταβολισμό του ασβεστίου, φωσφόρου. Ίσως τοπικοί παράγοντες να είναι καθοριστικοί για την ανάπτυξη μίας παρόμοιας με την καλσιφύλαξη κλινικής εικόνας σε ορισμένους ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Είναι πρόσφορη για όλους τους διαβητικούς η αναστολή του συστήματος ρενίνης - αγγειοτενσίνης- αλδοστερόνης;

Τεύχος 30

Νικόλαος Καπερώνης
Νεφρολόγος, Επιμελητής Α’, Γ.Ν.Α. “Κοργιαλένειο-Μπενάκειο” Ε.Ε.Σ., Αθήνα

Ο αποκλεισμός του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης έχει καθιερωθεί στην κλινικά έκδηλη νεφροπάθεια από σακχαρώδη διαβήτη. Αρχικά η συνεργατική μελέτη του Lewis εισήγαγε την ένδειξη της νεφροπροστασίας – ευνοϊκή δράση επιπρόσθετα από τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ)- στους αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου (ACEI) για τους διαβητικούς τύπου 1 με νεφροπάθεια και ακολούθησαν οι μελέτες RENAAL και IDNT με το ευεργετικό αποτέλεσμα των ανταγωνιστών των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης (ARB) στο διαβήτη τύπου 2. Η ενθουσιώδης υιοθέτηση των ACEI, ARB σε όλους τους διαβητικούς αμφισβητήθηκε πρώτη φορά το 2007. Το NKF εξέφρασε τις επιφυλάξεις του αφενός για τη χρησιμοποίηση των φαρμάκων αυτών σε νορμοτασικούς διαβητικούς είτε με μακροαλβουμινουρία, είτε -κυρίως- με μικροαλβουμινουρία και αφετέρου για τη χρησιμότητα της μεταβολής της αλβουμινουρίας ως αποδεκτού δείκτη για την κλινική έκβαση ασθενών με διαβητική νεφρική νόσο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Περιτοναϊκή κάθαρση: «κατ’ εξοχήν κατ’ οίκον θεραπεία»

Τεύχος 30

Ασημίνα Καραφέρη
Προϊσταμένη Μονάδας Περιτοναϊκής Κάθαρσης, Νοσηλεύτρια ΤΕ, Π.Π.Γ.Ν. «Αττικόν»

Μέθοδος εξωνεφρικής κάθαρσης που χρήζει κατάλληλα καταρτισμένο και εκπαιδευμένο νοσηλευτικό προσωπικό, έτοιμο να προσφέρει εξατομικευμένη νοσηλευτική φροντίδα στους ασθενείς. Είναι κατ’ εξοχην κατ’ οίκον θεραπεία, γι’αυτό η προσέγγιση των ασθενών πρέπει να στοχεύει στο γεγονός ότι η νεφρική ανεπάρκεια δεν αποτελεί εμπόδιο για τη συνέχιση της προσωπικής, επαγγελματικής και οικογενειακής τους ζωής και στην δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και ασφάλειας απέναντι στην ομάδα υγείας, αφήνοντάς τους να εκφράσουν πρώτα εκείνοι τις απορίες τους, τους φόβους τους, τις επιθυμίες τους και ότι άλλο σχετίζεται με την πάθησή τους.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο