facebook 3 32linkedin 3 32

To στρες του ενδοπλασματικού δικτύου στη νεφρική λειτουργία

Τεύχος 52

Πισσάς Γεώργιος
Τμήμα Νεφρολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα

Ελευθεριάδης Θεόδωρος
Τμήμα Νεφρολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα

Στεφανίδης Ιωάννης
Καθηγητής Νεφρολογίας, Τμήμα Νεφρολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα

Ευδοκία Νικολάου
Τμήμα Νεφρολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα

Αριάννα Σαριγιάννη
Τμήμα Νεφρολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα

Κωνσταντίνα Τσόγκα
Τμήμα Νεφρολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα

Ιωάννης Τσιάλτας
Τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα

Ετησίως η νεφρική νόσος είναι υπεύθυνη για τον θάνατο περισσοτέρων ασθενών από ότι ο καρκίνος του μαστού ή του προστάτη. Αναφέρεται ως «σιωπηλό νόσημα» καθώς αρχικά δεν παρουσιάζει συμπτώματα και μπορεί να παραμείνει μη ανιχνεύσιμο έως τα πολύ προχωρημένα στάδια. Σημειωτέον ότι λιγότεροι από το 10 % των ασθενών έχουν επίγνωση της μειωμένης νεφρικής τους λειτουργίας κατά τα στάδια Ι-ΙΙΙ. Παρά την πρόσφατη πρόοδο στον τομέα, τόσο η επίπτωση όσο και ο επιπολασμός της νόσου παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, λόγω των περιορισμένων θεραπευτικών προσεγγίσεων, με συνέπεια ο επιπολασμός της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας (ΧΝΑ) να αγγίζει το 14%.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Αναστολείς αντλίας πρωτονίων και νεφρική νόσος: βιβλιογραφική ανασκόπηση

Τεύχος 48

Δημήτριος Μπακούλης
Ειδικός Νεφρολόγος, Επιμελητής Νεφρολογικής Κλινικής - Μονάδας Τεχνητού Νεφρού, 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας

ΔΡ. Θεοφάνης Αποστόλου
Συντονιστής Διευθυντής Νεφρολογικού Τμήματος «Αντώνιος Γ. Μπίλλης», ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός - Οφθαλμιατρείο Αθηνών - Πολυκλινική»

Η χρήση των αναστολέων αντλίας πρωτονίων (Proton Pump Inhibitors, PPIs) αυξάνεται ετησίως, είτε λελογισμένα λόγω υποκείμενης νόσου του πεπτικού συστήματος που δικαιολογεί τη λήψη τους, είτε εκ του περισσού λόγω ασαφών γαστρεντερικών ενοχλημάτων και για την πρόληψη συμπτωμάτων στα πλαίσια λήψης άλλων αγωγών. Μάλιστα, αναμενόμενο είναι η χρήση τους να αυξηθεί ακόμα περισσότερο λόγω της μετατροπής κάποιων εξ αυτών σε μη συνταγογραφούμενα φάρμακα (ΜΗΣΑΦΑ) ή OTC (over the counter drugs) όπως π.χ. στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και στην Ινδία.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Αναστολή του συστήματος ρενίνης - αγγειοτασίνης - αλδοστερόνης στη ΧΝΝ: Δίστομο μαχαίρι;

Τεύχος 50

Τσοτσορού Δ. Ουρανία
Νεφρολόγος, Επιμελήτρια, Νεφρολογικό Τμήμα, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο "Αττικόν"

Βλαχάκος Β. Δημήτριος
Καθηγητής Παθολογίας - Νεφρολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Νεφρολογικό Τμήμα, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο "Αττικόν"

Το Σύστημα Ρενίνης - Αγγειοτασίνης -Αλδοστερόνης (ΣΡΑΑ) έχει παραδοσιακά κεντρικό ρόλο στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, στη διαχείρηση του όγκου αίματος και στο ισοζύγιο του νατρίου. Επιπλέον φαίνεται να εμπλέκεται στην παθογένεση της αθηροσκλήρωσης, της υπέρτασης, της υπερτροφίας της αριστεράς κοιλίας, της στεφανιαίας νόσου, της καρδιακής ανεπάρκειας και της εξέλιξης της Χρόνιας Νεφρικής Νόσου (ΧΝΝ).

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Η μεσογειακή διατροφή στους ασθενείς με ΧΝΝ τελικού σταδίου υπό αιμοκάθαρση

Τεύχος 49

Τζανακάκης Μιχαήλ
Νεφρολόγος, ΜΤΝ ΓΝ-ΚΥ Νάξου

Το σώμα μας έχει τη δυνατότητα να αυτοθεραπεύεται. Ύψιστη σημασία έχουν: η διατροφή, η κίνηση, το περιβάλλον, ο τρόπος ζωής και ο τρόπος σκέψης - Ιπποκράτης 460-377 π.Χ.

Η σωστή διατροφή προάγει την υγεία και είναι συνδεδεμένη με την εξέλιξη πολλών παθήσεων. Στην αρχαία Ελλάδα η διατροφή βασίζονταν στα κύρια γεωργικά προϊόντα, όπως κριθάρι, σιτάρι, κρασί, λάδι και ελιές, ενώ ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα εμπλουτιζόταν το τραπέζι τους με φρούτα, μέλι, όσπρια (κυρίως ρεβίθια, φακές, φασόλια, μπιζέλια, κουκιά) και κρέας. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν λιγοδίαιτοι και πίστευαν ότι η σωστή ισορροπία στη διατροφή τους προάγει την υγεία.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Νεφροκυτταρικός καρκίνος RCC. Η άποψη του νεφρολόγου

Τεύχος 49

Γόμπου Αθηνά
Νεφρολόγος, Επιστημονικά Υπεύθυνη ΜΤΝ ΙΑΣΩ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Το διαυγοκυτταρικό καρκίνωμα του νεφρού (clear cell renal cell carcinoma cc RCC), είναι μια νόσος με συνεχώς αυξανόμενο επιπολασμό, η οποία συναντάται στην καθ' ημέραν πράξη των νεφρολόγων και έχει τον υψηλότερο βαθμό θνησιμότητας μεταξύ των κακοηθειών του ουροποιητικού συστήματος με 15 ξεχωριστούς ιστολογικούς υποτύπους και ελάχιστα αποτελεσματικές θεραπείες. Παρά τις συνεχώς βελτιούμενες απεικονιστικές μεθόδους και την αυξημένη μας επαγρύπνιση, δυστυχώς το 1/3 -1/5 των ασθενών πρωτοδιαγιγνώσκονται όταν έχουν ήδη μεταστάσεις, με φτωχή πρόγνωση των ασθενών.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Πρόληψη οξείας νεφρικής βλάβης στην κλινική πράξη

Τεύχος 51

Στεφανίδης Ιωάννης
Καθηγητής Νεφρολογίας, Διευθυντής Νεφρολογικής Κλινικής, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας

Καραθανάσης Δημήτριος
404 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Λάρισας, Σύγχρονη Πολυκλινική Λάρισας, Μονάδα Τεχνητού Νεφρού

Ανδρούλα Καραολιά
Νευροχειρουργική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας

Πισσάς Γεώργιος
Νεφρολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας

Ελευθεριάδης Θεόδωρος
Νεφρολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας

Τσιλιμίγκας Νικόλαος
Νεφρολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας

Η σταδιακή διαμόρφωση ενός κοινά αποδεκτού ορισμού για την Οξεία Νεφρική Βλάβη (ΟΝΒ) ανέδειξε τη σημασία της πρόληψης στην αντιμετώπισή της, καθώς συνέβαλε στην καταγραφή των επιπτώσεών της στις παραμέτρους της θνητότητας, της οικονομικής επιβάρυνσης των συστημάτων υγείας και της εξέλιξης σε Χρόνια Νεφρική Νόσο. Η πρόληψη θα μπορούσε να διακριθεί σε γενικής αρχής και ειδικών κλινικών περιπτώσεων.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Σακχαρώδης διαβήτης ΙΙ και νεφρός

Τεύχος 50

Αφροδίτη Αβδελίδου
Επιμελήτρια Α' Νεφρολόγος, ΜΤΝ ΓΝ Γρεβενών

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να παρουσιάσει με όσο γίνεται περισσότερο σαφή και κατανοητό τρόπο τις κρατούσες απόψεις για την επίδραση του ΣΔ ΙΙ στον νε-φρό δηλαδή τις γνώσεις μας έως τώρα για τη ΔΝ, τις θεραπευτικές παρεμβάσεις που προτείνονται αλλά και τις μελλοντικές προοπτικές. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν ακό-μη πολλά ερωτήματα για την έναρξη και την εξέλιξη της ΔΝ, που δεν έχουν ακόμη απα-ντηθεί. Κάποια από αυτά είναι προφανή, όπως γιατί ασθενείς με αντίστοιχο ιστορικό ΣΔ II έχουν τελείως αντίστοιχη πορεία στην εμφάνιση και την εξέλιξη της ΔΝ, από την α-πουσία της ως την εξέλιξη της σε ΧΝΝ τελικού σταδίου. Κάποια άλλα θέματα αποτελούν αντικείμενο εκτεταμένης έρευνας, όπως αν θα υπάρξουν στο μέλλον θεραπευτικές πα-ρεμβάσεις που θα προλαμβάνουν ή θα υποστρέφουν τη ΔΝ.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Χορήγηση αντιοξειδωτικών σε ασθενείς υπό τεχνητό νεφρό: έχουν θέση;

Τεύχος 47

Στέφανος Κ. Ρουμελιώτης
Αχίλλειον Νεφρολογικό Κέντρο, Θεσσαλονίκη

Βασίλειος Λιακόπουλος
Τμήμα Νεφρολογίας και Υπέρτασης, Ά Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, ΠΓΝ ΑΧΕΠΑ, Θεσσαλονίκη

Οξειδωτικό στρες (ΟΣ) σε ένα κύτταρο ή οργανισμό ονομάζεται η παθολογική κατάσταση, η οποία προκύπτει από τη διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ των επιπέδων των οξειδωτικών παραγόντων και των αντι-οξειδωτικών μηχανισμών. Στον ανθρώπινο οργανισμό υπάρχει μια πληθώρα οξειδωτικών μορίων αλλά και αντιοξειδωτικών μηχανισμών που συνοψίζονται στον πίνακα 1. Το ΟΣ δίνει το έναυσμα για οξείδωση πολλών μορίων όπως οι πρωτεΐνες, τα λιπίδια, τα νουκλεϊκά οξέα (DNA) και οι  υδατάνθρακες. Τα οξειδωμένα μόρια υφίστανται σημαντικές μορφολογικές και λειτουργικές αλλαγές, γίνονται δυσλειτουργικά και, όταν αθροίζονται, βλαπτικά για τον οργανισμό, προκαλώντας η επιδεινώνοντας μια πληθώρα καταστάσεων όπως φλεγμονή, αθηροσκλήρωση και γήρανση. Στη Χρόνια Νεφρική Νόσο (ΧΝΝ) το ΟΣ είναι αυξημένο, εμφανίζεται ήδη από τα πρώτα στάδια και αυξάνεται γραμμικά με την εξέλιξη της νόσου σε Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Τελικού Σταδίου (ΧΝΑΤΣ).

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.