dialysis living

Τεύχος 38

Δρ. Ιωάννης Γ. Γριβέας
Διευθυντής Μονάδας Τεχνητού Νεφρού 401 ΓΣΝΑ, Επιστημονικός υπεύθυνος Μονάδας Χρόνιας Αιμοκάθαρσης «Νεφροιατρική», www.athens.nephrology.gr

Στην ουρολογική πρακτική υπάρχει μία σειρά από κλινικές οντότητες που οδηγούν σε σοβαρά προβλήματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος. Το έντερο έχει χρησιμοποιηθεί ως αντικαταστάτης ουρητήρα ή/και ουροδόχου κύστεως σε πολλές των περιπτώσεων. Ιστορικά η πρώτη προσπάθεια εκτροπής της πορείας των ούρων έγινε με τη δημιουργία μίας οδού επικοινωνίας μεταξύ του εντέρου και των ουρητήρων. Σ’ αυτές τις πρώτες χειρουργικές πρακτικές χρησιμοποιήθηκε ο πρωκτός ως μηχανισμός εγκράτειας των ούρων. Η εμφάνιση ουρητηρικών στενώσεων, η δημιουργία λίθων, τα συχνά επεισόδια λοιμώξεων με συνοδό σήψη και περιτονίτιδα οδήγησαν σε υψηλά ποσοστά θνητότητας. Σε κλινικό επίπεδο η ακράτεια έγινε συχνό φαινόμενο. Ο βασικότερος λόγος για όλα τα παραπάνω προβλήματα είναι ότι το έντερο δεν είναι «κατασκευασμένο» για να αποτελεί τμήμα της ουροφόρου οδού. Η βελτίωση των χειρουργικών τεχνικών και η πιο ολοκληρωμένη υποστηρικτική φροντίδα (καλύτερα αντιβιοτικά, σωστότερη χρήση των υγρών κ.ά) έχουν αυξήσει το προσδόκιμο επιβίωσης ασθενών με κάποιας μορφής ουρητηρο-εντεροστομία και διεύρυναν το εύρος των εφαρμογών της σ’ όλες τις ηλικίες των ασθενών.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 38

Αθανάσιος Κ. Ρουμελιώτης
Νεφρολόγος, Πανεπιστημιακή Νεφρολογική Κλινική, Π.Γ.Ν. Έβρου, Αλεξανδρούπολη

Στέφανος Κ. Ρουμελιώτης
Ειδικευόμενος Νεφρολογίας, Πανεπιστημιακή Νεφρολογική Κλινική, Π.Γ.Ν. Έβρου, Αλεξανδρούπολη

Μάριος Θεοδωρίδης
Νεφρολόγος, Νεφρολόγος, Επιμελητής Α’, Πανεπιστημιακή Νεφρολογική Κλινική, Π.Γ.Ν. Έβρου, Αλεξανδρούπολη

Η καρδιά και οι νεφροί, λειτουργώντας σε συνεργασία, επιτυγχάνουν τη φυσιολογική ρύθμιση του εξωκυτταρίου υγρού, της νατριούρησης , της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ), του όγκου παλμού και του ρυθμού σπειραματικής διήθησης (ΡΣΔ- GFR, Glomerular Filtration Rate). Η στενή σχέση μεταξύ τους γίνεται φανερή και από νοσηρές καταστάσεις όπου υφίσταται διαταραχή και των δύο αυτών οργάνων, αντανακλώντας συχνούς παθογενετικούς παράγοντες όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η υπερφόρτωση με υγρά, η μεγάλη ηλικία, η υπερτροφία της δεξιάς κοιλίας και η αθηροσκλήρυνση. Οι νεφρολόγοι βρίσκονται συχνά αντιμέτωποι με ασθενείς που πάσχουν από προχωρημένο στάδιο καρδιακής ανεπάρκειας και βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση λόγω υπερυδάτωσης και ολιγο-ανουρίας. Οι ασθενείς που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια (ΚΑ) βρίσκονται σε λεπτή ισορροπία αναφορικά με την υγεία τους, καθώς η υδρική τους κατάσταση χρειάζεται να ρυθμίζεται μεταξύ πολύ στενών ορίων. Αν επιπλέον πάσχουν και από χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ), η υποογκαιμία μπορεί να οδηγήσει σε υπόταση, με επακόλουθο περαιτέρω ισχαιμία σε καρδιά και εγκέφαλο, ενώ η υπερυδάτωση μπορεί να καταλήξει σε οξύ πνευμονικό οίδημα. Στους περισσότερους από αυτούς τους ασθενείς η μεταμόσχευση καρδιάς, η αντικατάσταση βαλβίδας ή κάποια άλλη χειρουργική θεραπεία δεν μπορούν να εφαρμοστούν λόγω υψηλού χειρουργικού κινδύνου. Δεν είναι λίγες , επομένως, οι περιπτώσεις που καθίσταται αναγκαία η συνεργασία καρδιολόγων και νεφρολόγων σε ασθενείς που εμφανίζουν επηρεασμένη καρδιακή και νεφρική λειτουργία και ταυτόχρονα αντίσταση στη συνήθη φαρμακευτική θεραπεία. Σε αυτές τις συνθήκες, χρήζει αντιμετώπισης τόσο η αδυναμία διαχείρισης των υγρών από τον οργανισμό των ασθενών, όσο και η δυσχέρεια αυτοεξυπηρέτησής τους.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 38

Μαρία Καλιεντζίδου
Νεφρολόγος, Διευθύντρια Νεφρολογικού Τμήματος, Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας

Η εισαγωγή της εκτίμησης της σπειραματικής διήθησης (e GFR: estimated Glomerular Filtration Rate) στην καθημερινή κλινική πράξη για τον ορισμό και τη σταδιοποίηση της ΧΝΝ (Χρόνιας Νεφρικής Νόσου) ανανέωσε το ενδιαφέρον για τις μεθόδους μέτρησης και εκτίμησης της νεφρικής λειτουργίας. Οι περισσότερες δυτικές κοινωνίες ανησυχούν για τις δαπάνες υγείας εν όψει ενός πληθυσμού που γερνά και ενδιαφέρονται για ανάπτυξη αριθμού δραστικών παρεμβάσεων στην υγεία. Υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για δοκιμασίες ελέγχου (screening tests) νεφρικής λειτουργίας στο γενικό πληθυσμό με τον ίδιο τρόπο όπως στην αρτηριακή πίεση, τα λιπίδια του αίματος, τη μάζα σώματος. Προγράμματα ελέγχου γίνονται ολοένα πιο δημοφιλή μια που η πρόληψη θεωρείται καλύτερη της θεραπείας. Ως δοκιμασία ελέγχου (screening test) ορίζεται η επιλογή μιας δοκιμασίας που εφαρμόζεται σε ένα πληθυσμό από ασυμπτωματικά άτομα χωρίς προσωπικό οικογενειακό ιστορικό που να υποδεικνύει ότι είναι σε υψηλότερο κίνδυνο από τη νόσο από ότι ο γενικός πληθυσμός. Αποτελεί μια μορφή δευτερογενούς πρόληψης με σκοπό να ανιχνεύσει τη νόσο σε ασυμπτωματικά άτομα και να παρέχει πιο δραστική θεραπεία στα πρώιμα στάδια της νόσου ή πρωτοπαθούς πρόληψης ανιχνεύοντας παράγοντες κινδύνου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Τεύχος 38

Πρεβύζη Ευαγγελία
Νοσηλεύτρια , ΜSc(c), Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, Γ.Ν.Π. “Τζάνειο”, Παθολογική Νοσηλευτική Ειδικότητα

Η αυτόχθονη αρτηριοφλεβική επικοινωνία (fistula) αποτελεί την πιο συχνή μορφή αγγειακής προσπέλασης για τα άτομα που υποβάλλονται σε χρόνια αιμοκάθαρση διότι εξασφαλίζει στον ασθενή καλής ποιότητας αιμοκάθαρση και συμβάλλει στον περιορισμό της θνησιμότητας. Για το λόγο αυτό, ο Νοσηλευτής Νεφρολογίας κατέχει σημαντικό ρόλο στην κατάλληλη φροντίδα της φίστουλας (fistula) με σκοπό την προαγωγή της μακροβιότητάς της και την πρόληψη των επιπλοκών.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο