facebook 3 32linkedin 3 32

Γενικές αρχές, εξέλιξη και ταξινόμηση μεμβρανών αιμοκάθαρσης

Τεύχος 41

Κυρίτσης Δ. Ηλίας
Νεφρολόγος, Επιστημονικός Υπεύθυνος ΜΧΑ «Νεφρός Νέας Ιωνίας»

Ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της ιατρικής κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, ήταν η υποκατάσταση της νεφρικής λειτουργίας σε ανθρώπους με σοβαρού βαθμού χρόνια νεφρική ανεπάρκεια ή σε περιπτώσεις βαριάς οξείας νεφρικής ανεπάρκειας. Αυτό έγινε εφικτό χάρη στην αιμοκάθαρση, η ανακάλυψη, η εδραίωση και η βελτίωση της οποίας, εξασφάλισε τη συνέχιση της ζωής σε ασθενείς που σε παλαιότερες εποχές ήταν καταδικασμένοι. Ζωτική συνιστώσα στην αποτελεσματικότητα της αιμοκάθαρσης και στην κλινική έκβαση του ασθενούς, αποτελεί η μεμβράνη του φίλτρου της αιμοκάθαρσης. Το 1854, ένας χημικός από τη Γλασκόβη της Σκωτίας, ο Thomas Graham, ανακοίνωσε τις μελέτες του σχετικά με τη μετακίνηση διαλυμένων ουσιών διαμέσου μεμβρανών που χωρίζουν δυο διαλύματα. Λίγο αργότερα, το 1861, εισήγαγε για πρώτη φορά τον όρο «dialysis» - από την ελληνική λέξη διάλυση - για να περιγράψει την απομάκρυνση της ουρίας από τα ούρα προς άλλο διάλυμα, μέσω μιας ημιδιαπερατής μεμβράνης φυτικής προέλευσης και συγκεκριμένα τη περγαμηνή.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο